Laserlassen

Bij het laserlassen worden CO₂-gaslasers, lasers met een vast lichaam of, in toenemende mate, diodelasers als straalbronnen gebruikt. Via een speciale optiek wordt de laserstraal op het materiaal gericht met een focusdiameter van slechts enkele tienden van een millimeter tot max. enkele millimeters. De laserbewerkingskop is gepositioneerd boven de naad met een minimale luchtspleet. In de focus wordt een immens hoge concentratie van energie opgewekt, die het onderliggende materiaal doet smelten en een verbinding mogelijk maakt. Door de gerichte energie-inbreng koelt de lasnaad zeer snel af. De thermische vervorming is zeer gering en er ontstaat een smalle naad. Het resultaat zijn nauwkeurig samengevoegde en precies passende werkstukken die weinig of geen nabewerking behoeven. Laserlassen maakt bijna alle naadvormen mogelijk, zoals stompe naden, hoeknaden en overlapnaden. Bovendien kan het ook van op afstand worden gebruikt en voor moeilijk bereikbare naden. Voor iets grotere spleetbreedtes moeten geschikte toevoegmaterialen aan het materiaal worden toegevoegd.

Laserlassen is zeer geschikt voor het verbinden van een grote verscheidenheid aan materialen. Laserlassen wordt gebruikt om aluminium samen te voegen wanneer (ultra)lichte en visueel aantrekkelijke onderdelen op een economische manier vervaardigd moeten worden. Staal kan ook snel en met geringe vervorming worden verbonden door middel van laserlassen. Dikkere werkstukken worden verbonden met het dieplasproces (keyhole), terwijl het conductielassen wordt gebruikt voor dunnere werkstukken.